انقدر خوب باش که کسی نتونه نادیدت بگیره

یادمه معلم سوم دبیرستانم بهم می‌گفت کاری رو بکن که عاشقشی! ولی عموم می‌گفت اجباری نیست عاشق کارت باشی، فقط کافیه توش خوب باشی! بالاخره حق با کی بود؟  بعد خوندن کتاب “اون قدر خوب باش که نتونن نبیننت” فهمیدم شغل کشف نشدنی نیست و در طول زمان ایجاد می‌شه. وقتی در کاری بهتر می‌شیم طبیعتا لذت بیشتری هم از انجام دادنش می‌بریم. به استیو جابز نگاه کنید! در کودکی به تاریخ غرب و رقصیدن علاقه داشت اما تصمیم گرفت بره سمت فناوری چون فرصتش رو داشت! اون موقع از کامپیوتر خوشش نمی‌اومد، فقط در زمان درست در مکان درست قرار گرفت و یک تراشه کمیاب کامپیوتری رو به دست آورد. اگر استیو جابز می‌رفت دنبال علاقش به تاریخ  احتمالا یک پروفسور تاریخ عالی می‌شد. شاید یک یا دو کتاب هم می‌نوشت اما تصمیم گرفت به مسیر آینده‌دار تری قدم بگذاره و یکی از ثروتمندترین مردان آمریکا شد! حالا شاید سوال پیش بیاد که آیا شوقش به فناوری ساختگی بود؟ نه! البته که نه! شوقش به فناوری از همه بیشتر بود. اما شوقش رو پرورش داده بود. در واقع من دارم می‌گم شما می‌تونید هرکاری دلتون می‌خواد بکنید، در اون عالی باشید و در آخر عاشق اون بشید. می‌خوام بگم باید بدونید از انجام چه کارهایی خوشتون میاد و از انجام چه کارهایی نه! اگر به یکی از این کارهای مورد علاقمون می‌پرداختیم و در اون بهتر می‌شدیم، شوقمون هم از هر کار دیگری که بعدا ممکن بود اون رو کشف کنیم به اون کار بیشترمی‌شد.

چطور متخصص شدن در چیزی شوق ما رو به اون زیاد می‌کنه؟

مطالعات نشون دادند که اگر سه شرط تحقق پیدا کنند هرشغلی به یک شغل رویایی تبدیل می‌شه! سه شرط خلاقیت، تاثیرگذاری و کنترل‌داشتن.

خود من قبلا در رستوران کار می‌کردم. یک روز ظرف‌شور رستوران بیمار شد. سرآشپز داشت ظرف‌هارو در ماشین ظرف‌شویی می‌چید. من ازش پرسیدم که آیا قبلا این کار رو انجام دادی؟  گفت بله البته! ۳ سال ظرف‌شور بودم! بعدها فهمیدم که همه در آشپرخونه باید از ظرف شستن شروع کنن تا بعدا ارتقا بگیرن.

وقتی بدون تجربه قبلی در یک شغلی قرار می‌گیریم و دست به کاری می‌زنیم به نوعی یک ظرف‌شوریم! هرچه تجربه بیشتری کسب می‌کنیم یا در واقع سرمایه شغلی خودمون رو بالاتر می‌بریم، مثلا به سبزی‌خردکنی، آشپز خط و در نهایت به سرآشپز ارتقای درجه پیدا می‌کنیم. یک ظرف‌شور، خلاقیت، تاثیرگذاری و کنترل نداره! فقط کاری رو انجام می‌ده که بهش میگن. اما وقتی سرآشپز باشید می‌تونید از خلاقیت در ساخت مزه‌ها و دستورهای جدید استفاده کنید، سطح تاثیرگذاری بالاتری دارید و کنتل در بسیاری از زمینه‌ها هم در اختیار شما خواهد بود. مثلا اگر روزی حوصله مزه‌دار کردن مرغ رو نداشته باشید می‌تونید از یک نفر دیگه بخواید که این کار رو بکنه و اون‌ها هم اطاعت می‌کنن. خب چون شما سرآشپز هستید! آشپز داستان ما از قضا خیلی سرشناس بود و چند تا رستوران داشت بنابراین خودش تایین می‌کرد که چند ساعت کار کنه! چی بهتر از این! وقتی خواهان پیدا کنید، بالاسری‌هاتون ترجیح میدن کنترل بیشتری بهتون بدن تا جایی نرید! درست مثل آشپزخونه!

این سه ویژگی هر شغل با بهتر شدن شما پررنگ‌تر می‌شن و شوق شما در کنار اون‌ها افزایش پیدا می‌کنه. ولی چطور در کمترین زمان ممکن تو هرکاری بهترین بشیم؟ چطور بتونیم اون‌قدر خوب بشیم که “نشه نادیده بگیرنمون”. در مرور کاملی که من از این کتاب داشتم در کنار اشاره به دو اشتباه متداول مردم هنگام تصمیم‌گیری‌های شغلی به این پرسش‌ها پاسخ میدم! کتاب رو بخونین! اگر میخواید در زندگی موفق باشید باید این کتاب رو یخونید!

ما هم می‌خوایم تو این سایت دقیقا به همین پرسش‌ها پاسخ بدیم و ببینیم که چطوری میتونیم تو همه جوانب زندگی به موفقیت برسیم. حالا میخواد موفیت مالی و شغلی باشه؛ موفقیت در کسب‌ و کار، موفقیت در روابط یا چیزای دیگه! پس حتما مقالات ما رو بخونید و پیگیر سایت باشید!